TRT Çocuk’un, Down sendromu hakkında farkındalık yaratmak amacıyla hazırladığı çizgi dizi serisi.
Künye
TRT Çocuk’un, Down sendromu hakkında farkındalık yaratmak amacıyla hazırladığı çizgi dizi serisi.
Down sendromlu bir çocuk olan Ozi’nin dünyayı nasıl algıladığını, ailesi ve arkadaşlarıyla ilişkilerini, günlük hayatta karşılaştığı zorlukları nasıl aştığını ve güçlü yönlerini nasıl ortaya koyduğunu anlatıyor. Down sendromlu bireylerin gelişimsel farklılıklarına dikkat çeken dizi, doğru iletişim ve eğitimin önemini vurgulayarak onların topluma nasıl entegre olabileceğini gösteriyor. Hikâyenin içine, haritadaki bölgeler ve sağlıklı yaşam gibi konularla çocuklara genel kültür kazandırabilecek bilgiler de ekleniyor.
Oyuncaklarla, Ozi’nin okulda ve evde karşılaştığı zorlukları anlatan bazı sahneleri canlandırın ve Ozi’nin bu durumlarda nasıl hissetmiş olabileceğini sorun. Önce duygu kartlarıyla temel duyguları tanıtıp, ardından cevabını uygun kartı seçerek göstermesini isteyebilirsiniz. Bu etkinlik, çocukların empati becerisinin gelişmesine yardımcı olabilir.
Duygu Kartı Nasıl Yapılır?
1. Kartları Kesin: Karton ya da kâğıdı eşit büyüklükte kesin (örneğin, 10x10 cm).
2. Duyguları Seçin: Mutluluk, üzüntü, şaşkınlık, korku, öfke gibi temel duyguları belirleyin.
3. Resimler Çizin veya Yapıştırın: Her karta yüz ifadeleri çizin ya da emoji ve fotoğraflar yapıştırın.
Oyuncak bebek veya peluş hayvanlarla “Ozi gibi özel bir arkadaşın var. Ona nasıl yardımcı olabilirsin?” şeklinde bir rol yapma oyunu oynayabilirsiniz. Bu oyun sayesinde çocuğunuz, Ozi gibi farklı ihtiyaçları olan bir arkadaşına nasıl yardım edebileceğini öğrenebilir.
Çocuğunuza, yaşına uygun basit ifadelerle farklılık kavramını anlatabilirsiniz. Örneğin: "Bazı insanlar gözlük takar, bazıları takmaz." veya "Bazılarımız hızlı koşar, bazılarımız yavaş." Ayrıca, parkta veya dışarıda farklı özellikleri olan insanları gözlemleyerek konuşabilirsiniz. Örneğin: “Bak, o amca tekerlekli sandalye kullanıyor. Sence neden?” veya “Bu çocuğun konuşması biraz farklı, değil mi? Sebebi, her çocuğun farklı bir şekilde büyümesi ve bazı çocukların biraz daha zor öğrenmesi. Ama o da çok güzel şeyler anlatıyor, tıpkı senin gibi!”